CZYTANIA
(Iz 30,19-21.23-26)
To mówi Pan Bóg, Święty Izraela: Zaiste, o ludu, który zamieszkujesz
Syjon w Jerozolimie, nie będziesz gorzko płakał. Rychło okaże ci On łaskę na
głos twojej prośby. Ledwie usłyszy, odpowie ci. Choćby ci dał Pan chleb ucisku
i wodę utrapienia, twój Nauczyciel już nie odstąpi, ale oczy twoje patrzeć będą
na twego Mistrza. Twoje uszy usłyszą słowa rozlegające się za tobą: To jest
droga, idźcie nią!, gdybyś zboczył na prawo lub na lewo. On użyczy deszczu na
twoje zboże, którym obsiejesz rolę, a chleb z urodzajów gleby będzie soczysty i
pożywny. Twoja trzoda będzie się pasła w owym czasie na rozległych łąkach. Woły
i osły obrabiające rolę żreć będą paszę dobrze przyprawioną, która została
przewiana opałką i siedlaczką. Przyjdzie do tego, iż po wszystkich wysokich
górach i po wszystkich wzniesionych pagórkach znajdą się strumienie płynących
wód na czas wielkiej rzezi, gdy upadną warownie. Wówczas światło księżyca
będzie jak światło słoneczne, a światło słońca stanie się siedmiokrotne, jakby
światło siedmiu dni - w dniu, gdy Pan opatrzy rany swego ludu i uleczy jego sińce
po razach.
(Ps 147,1-2.3-4.5-6)
REFREN: Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu
Chwalcie Pana, bo dobrze jest śpiewać psalmy Bogu,
słodko jest Go wychwalać.
Pan buduje Jeruzalem,
gromadzi rozproszonych z Izraela.
On leczy złamanych na duchu
i przewiązuje im rany.
On liczy wszystkie gwiazdy
i każdej nadaje imię.
Nasz Pan jest wielki i potężny,
a Jego mądrość niewypowiedziana.
Pan dźwiga pokornych,
karki grzeszników zgina do ziemi.
(Iz 33,22)
Pan naszym sędzią, Pan naszym prawodawcą, Pan naszym
królem, On nas zbawi.
(Mt 9,35-10,1.6-8)
Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w
tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i
wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani
i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: żniwo
wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił
robotników na swoje żniwo. Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i
udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli
wszystkie choroby i wszelkie słabości. Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im
następujące wskazania: Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta
samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie
i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych,
wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo
otrzymaliście, darmo dawajcie!
ROZWAŻANIE
Niedawno byłam u
siostry w porze powrotu jej pierworodnego z przedszkola. Zaraz po
przyjściu zażądał kakao i dwie minuty później siedząc przy kuchennym stole i
patrząc na mikrofalówkę, gdzie grzało się mleko, wyjęczał z żalem: „Nie docekam
się”... Zażartowałam, że ciocia też często tak myśli.
„Rychło okaże ci
On łaskę na głos twojej prośby”. A mi jakoś Pan wcale szybko łaski nie okazuje.
Nie doczekuję się latami na moje „kakao” i zdarza się, że płaczę z bólu i
tęsknoty. Żyję w niespełnieniu. Tak jak każda z nas. Czekając na męża, na
dziecko, na „tę” pracę, „tę” misję, na „ten” dom, na wnuki, na... Co się stanie
jeśli tego nie będzie? Nie na rok, nie na dwa, dziesięć, ale nigdy? Nie
będziesz mniej mądra, nie będziesz mniej dobra, Twoje życie nie będzie mniej
owocne; MOŻE będziesz mniej szczęśliwa. Ale tylko może.
„Nikt nam nie
obiecał, że będzie łatwo; ale Ktoś obiecał, że nigdy nie będziemy sami”. On
zawsze da Siebie. Dostaniesz pokój serca i siłę zawsze, kiedy o to
poprosisz.
Basia
(c) Mamy Adwent
