(Iz 40,25-31)
Z kimże byście mogli Mnie porównać, tak, żeby Mi dorównał? - mówi Święty. Podnieście oczy w górę i patrzcie: Kto stworzył te gwiazdy? - Ten, który w szykach prowadzi ich wojsko, wszystkie je woła po imieniu. Spod takiej potęgi i olbrzymiej siły nikt się nie uchyli. Czemu mówisz, Jakubie, i ty, Izraelu, powtarzasz: Zakryta jest moja droga przed Panem i prawo me przed Bogiem przeoczone? Czy nie wiesz tego? Czyś nie słyszał? Pan - to Bóg wieczny, Stwórca krańców ziemi. On się nie męczy ani nie nuży, Jego mądrość jest niezgłębiona. On dodaje mocy zmęczonemu i pomnaża siły omdlałego. Chłopcy się męczą i nużą, chwieją się słabnąc młodzieńcy, lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły: biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą.
(Ps 103,1-4.8.10)
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana
Błogosław duszo moja, Pana
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław duszo moja, Pana
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.
On odpuszcza wszystkie twoje winy
i leczy wszystkie choroby,
On twoje życie ratuje od zguby,
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.
Miłosierny jest Pan i łaskawy,
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
Nie postępuje z nami według naszych grzechów
ani według win naszych nam nie odpłaca.
Oto Pan przyjdzie, aby lud swój zbawić, błogosławieni, którzy są gotowi wyjść Mu na spotkanie.
(Mt 11,28-30)
ROZWAŻANIE

Mamy też się męczą i nużą. Wykonują powtarzające się codziennie czynności, które często daleko odbiegają od tego, czego się uczyły na studiach i na różnych kursach. A na dodatek to, co mamy robią, często pozostaje niezauważone i niedocenione przez kogokolwiek z domowników i dalszego otoczenia. Może to w nas, mamach, budzić różnorakie frustracje, bo to, co codziennie robimy zarządzając domem i wychowując dzieci, w oczach świata jest przecież mało spektakularne. Może się nam też wydawać, że nawet w oczach Boga te nasze sprawy codzienne są małe i mało ważne, zwłaszcza w obliczu tych wszystkich obecnych światowych problemów, więc nie ma co Mu zawracać nimi głowy. A jednak słyszymy dziś że Bóg nas nie przeoczy, że tak jak zna po imieniu każdą z gwiazd, widzi też nas i nasz codzienny bieg. Ten nasz bieg zresztą przypomina mi bardzo bieg przez płotki - ledwie sobie człowiek gratuluje pokonanie jednej przeszkody, a już trzeba wyciągać nogę do kolejnego skoku. I tak po ludzku bardzo łatwo stracić i siły fizyczne, i wewnętrzną motywację. Dlatego niezwykle pokrzepiające są dla mnie słowa o zaufaniu Bogu jako niewyczerpanym źródle nowych sił na kolejny etap tego naszego codziennego maratonu, na dodatek przez liczne płotki.
Kasia Newman
(Lingwistka, specjalistka od marketingu, a prywatnie żona Joe, mama Joachima, Ady i Stefana. Duchowo związana z Dominikanami. Żyje na styku trzech kultur: polskiej, angielskiej i niemieckiej, od niedawna mieszka w Monachium.)